środa, 31 sierpnia 2011

Jakoś tak dziwnie...

Hej, piszę po długiej przerwie, tak jakoś się złożyło. Nie do końca wiedziałam, co tu napisać ale może zacznę od spraw "pracowych".

Oddział spoko był nawet jak przyszłam w pon do pracy ALE miałyśmy 8 przyjęć i trochę się popsuło...panowie jacyś tacy internistyczno - onkologiczno - psychiatryczni się zebrali, z masą leków pod pachą, że trudno było ogarnąć. Zwłaszcza, że moi współpracownicy na owym dyżurze średnio byli zainteresowani i musiałam sama ogarniać...Poszło jakoś. Wczoraj natomiast, nie do końca  przeświadczona o dyżurze N pojechałam do szpitala i ku mojej uciesze, okazało się, że mam wolne:) hehe, na szczęście mam blisko więc mini wycieczka rowerowa z wieczora jak znalazł;) 

Kurczę, mam tak wyostrzony słuch, że wciąż COŚ słyszę, ni to muchy, ćmy czy inne duchy... spać nie mogę przez to;/




Dzisiaj powłóczyłam się trochę po sklepach, ogarniałam mgr;/ i w ogóle to jestem na diecie. Nie jem chleba, ziemniaków, że o słodyczach nie wspomnę;] niestety piwo piję i to pewnie zniweczy mój trud. Pfff, ciężko mi bo stale myślę o żarciu. Powinnam chyba stale pracować bo tam nie ma na to czasu;)

Zbieram się do napisania osobistego postu, od początku właściwie zamierzałam TO opowiedzieć ale jakoś nie mogę się przełamać. Dla mnie "temat" baaardzo ważny, jednocześnie trudny i beznadziejny, z drugiej strony banalny, mydlany, i w ogóle bez sensu. Muszę jednak go umieścić bo tłumić w sobie nie daję już rady. Jeszcze nie dziś.

 Moja miłość!!!

Byłam dzisiaj na piwku z Anką i jej chłopakiem, jutro jadą na urlopik, za wschodnią granicę:) Mogłam jechać z nimi, niestety finanse mi na to nie pozwoliły. Tak się niestety zarabia w tym zawodzie;/ Oczywiście dodać do tego należy fakt, że za 600zł wynajmuję pokój, a do tego nie potrafię oszczędzać;p
Generalnie żałuję, że nie udało mi się z nimi pojechać, nie mówiąc o przyczynach takowego stanu.

Pozdrawiam zatem,
do zobaczenia!/?/

środa, 24 sierpnia 2011

Buuurza!

Cześć!,

siedzę w mieszkaniu i chowam się przed burzą. Powinnam pójść do sklepu ale pogoda mi na to nie pozwala. Głód, nie zważając na warunki atmosferyczne dopomina się o kolejną porcję jedzenia;D


Miałam wczoraj dyżur. Ale nie o tym. W pt po pracy byłam na oddziałowym spotkaniu, na którym żegnaliśmy Aśkę. Wesoło było, ekipa się zebrała z 10-13 osób, alkohol, muzyka, dobre towarzystwo. Tańce, hulanki, swawole...ale nie koniecznie w moim wykonaniu bo w sob. rano musiałam wstać do pracy, tak więc po 4 godzinach snu, zwlekłam się z wyrka i do pracki:) Na szczęście - spokój. ZERO przyjęć, oprócz standardowych czynności, jakieś toczenia KKCz, FFP. Aż za nudno było;] a wieczorem...kolejna impreza. Przyjechała do mnie siostra, razem z przyjaciółkami wybrałyśmy się na Starówkę, na koncert. Ja ledwo żywa, śpiąca "otrzeźwiałam" po pierwszych dźwiękach, płynących z 3 scen. Nie słucham jazzu na codzień, jednak w wykonaniu mistrzów chapeau bas! Niesamowite i wspaniałe jak muzyka oddziałuje na dusze. Artyści wprost rozpływali się pod wpływem dźwięków, które sami wytwarzali. Ich twarze wyrażały emocje przez duże E. Dziękuję!

Dzisiaj idę na N. Mam dyżur z Asią, jeden z jej ostatnich u nas...;(

Po pracy jadę na wieś, do rodziców, co mnie bardzo cieszy:D


Pozdrawiam,
do zobaczenia!/?/,
K.



środa, 17 sierpnia 2011

Tytuł kosztuje...

Cześć!,

jestem po N. Odsypiałam do ok. 14, po czym udałam się na małą przejażdżkę rowerem. Pogoda sprzyjająca więc sama przyjemność:)
W pracy miałam dyżur z Kamilą, pracuje rok krócej ode mnie, jest młodsza ale jest dobrą pielęgniarką. My, Szef i dr G kontra 26 pacjentów;] Starcie wypadło pomyślnie dla nas bo było nadzwyczaj spokojnie. Żadnego przyjęcia, nikt nie krwawił, nikt nie krzyczał, nie wyrywał się. Jakbym zmieniła oddział! Taaki spokój:) ok. 23 wszystkie wieczorne czynności, łącznie z papierami były za nami. I dzięki temu podzieliłyśmy się od 0 do 6. Tj. ja siedziałam do 3, ona od 3 do 6. Oczywiście nie jest tak, że siedzi się na punkcie i czyta książkę. Ja np. przeglądam szafki z lekami, uzupełniam sprzęt, uzupełniam karty gorączkowe i zleceń, no i oczywiście doglądam co "cięższych" pacjentów.

Kolejny dyżur mam dyżur w piątek, po nim idę na imprezę oddziałową. Organizuje ją Aśka, z okazji odejścia od nas do przychodni. Niestety jest to jedna z moich ulubionych koleżanek i bardzo mi przykro, że nas opuszcza...Nie będę mogła jej "godnie" pożegnać bo w sob też mam D;]

Co do tytuły posta, to po spotkaniu ze statystykiem załamałam się...Koszt jego pracy to grubo ponad 0,5tys. zł! Mam żal do tej p...uczelni, że nie nauczyli nas podstaw statystyki. Nie pozostaje mi nic jak zadłużyć się i mu zapłacić, obronić się i w końcu mieć to z głowy. Ehhh! Paranoja;/


 Wspomnienie zeszłorocznych wakacji...tegorocznych wspomnień brak na zdjęciach ;P

Miłego wieczoru,
K.

poniedziałek, 15 sierpnia 2011

Po "długim" weekendzie /?/

Cześć,

jestem właśnie po dyżurze dzisiaj,w pt D, i sob N - tak więc miałam pracowity, długi weekend:) W oddziale pracy sporo, wczoraj zmarł 91-letni pan po perforacji, o którym pisałam poprzednio (dziadek kleryka).  Pan z HETD (przyjęty w nd o 2 nad ranem) wpadł w delirium tremens, trzęsie się biedny, poci, majaczy, ma omamy i generalnie typowy obraz tego schorzenia. Niestety oprócz blokady farmakologicznej konieczne jest unieruchomienie przymusowe.  I tu news - mamy nowe pasy do "wiązania" chorych. Zamiast brać pacjentów na OIOM i tam odpowiednio i humanitarnie ich "zsedować" szpital postanowił zainwestować w przemoc. Oczywiście, nie pozostaje nam nic jak korzystać z tych "dobrodziejstw" dla szeroko pojętego dobra samych pacjentów, współpacjentów i personelu.  Tym niemniej jest to przykre dla nas jako opiekunów pacjentów jak i dla rodzin.
Statystyki na dziś są zadowalające - mamy tylko 2 panów, których musimy tak zabezpieczać. Jest dobrze w porównaniu z tym, co było z 2tyg. temu.

Wyobraźcie sobie, że taki zestaw ww. kosztuje 2600zł!!!

Wracając jeszcze do mojego ostatniego wyjścia w pt. grubo było ale bardzo faaajnie. Bawiłyśmy się w 2 miejscach a w jednym nawet tańce odchodziły;] Wróciłam do domu po 4 a.m. ;), spałam z przerwami do 15 i musiałam się przygotować do pracy:P


Tyle na razie, powinnam teraz ogarnąć się przed jutrzejszym spotkaniem ze statystykiem;>

Pozdrawiam,
K.

piątek, 12 sierpnia 2011

Lista przebojów Trójki!

Cześć!,

jestem już po 2 dyżurach "po". Po - po Woodstocku. Kochani, tego co się tam dzieje nie da się opisać, trzeba tam być i to poczuć. Do wszystkiego należy dołączyć podróż pkp i mamy pełen obraz festiwalu:) 3 dni nieograniczonej niczym muzyki, wolności i przyjaźni:) - tak, tak właśnie to odebrałam. Każdy miły, uczynny, życzliwy dla każdego...normalnie mega! Muszę tam być za rok, ale koniecznie trzeba opracować inną wersję powrotu żeby znowu nie trzeba było się kłaść na torach w ramach protestu;) Polecam ten festiwal każdemu, kto czuję "tą" muzykę. Nie mam tu na myśli The Prodigy - to zupełnie inna bajka;/ i błąd tegorocznej edycji...
Słucham teraz mojej kochanej Listy, jak w temacie, piję piwko i  jest pięknie:)
Wychodzę zaraz z Małą na jakiś melanżżż;p

A w pracy, hmmm, ciekawie...sporo nowych pacjentów, nikt nie zmarł od czasu przed;]
Przyszłam rano na dyżur i po oddziale włóczył się pan C., jakiś taki niespokojny, zakręcony...ok. 11 przywiozła go policja, wyszedł ze szpitala, wsiadł w tramwaj (w piżamie) i pojechał z 0,5h drogi, do oddalonej dzielnicy.  Jak już wrócił to stwierdził, że żąda wypisu, i takowy otrzymał...o godz. 18.30 odebrałam telefon nast. treści. Dzwonił lek. dyżurny - ten ch....co się rano wypisał, będzie znowu przyjęty:) Hehe jaka masakra! Dodam, że pany był z podgojonym już Mallory - Weissem.


Poza tym mamy pana Z., 91 lat, po perforacji poprzecznicy. Operowany we wt, z dusznością, niskim RR, na aminie - generalnie ciężki jest i nie wiem czy z tego wyjdzie ALE, nie o pany chciałam się rozpisać tylko o jego wnuku:) W ów wtorek przed osstrą operacją dziadka przyszedł do nas młody, ok. 23-25 letni, przystojny - wysoki, pęknie zbudowany, ubrany na czarno chłopaczek:) Koleżankom "szczeny opadły" na jego widok;], /ja niestety go nie ujrzałam/. Po przedstawieniu się powiedział, że jest Klerykiem:) Ojej, lamentom nie było końca, że taki ładny a na zmarnowanie poszedł;] Oczywiście nie w jego obecności a między sobą tak gadały, co mnie przyprawiło o salwy śmiechu - bo gdzie jest napisane, że ksiądz musi być brzydki;] Trochę i mnie mina zrzedła jak zobaczyłam chłopaka na własne oczy;)  Dobrze, że i ładni idą Tą Drogą <><

Poza tym, mamy jeszcze parę "innych" egzemplarzy, o których nie chce mi się teraz pisać, ale napiszę o studentce LEK-u, która po pierwszym roku przyszła do nas na praktykę pielęgniarską. Agata, bo tak ma na imię, myślała chyba, że się będzie nudziła bo zabrała notatki z anaty i histy chcąc się uczyć w tzw. międzyczasie;] okazało się oczywiście, że nie było takiej opcji i nawet ja osobiście goniłam ją do roboty;), bo tej niestety nie brakowało.  Przychodzi taki studencik na praktyki, nikt się nim nie zajmuje a potem myśli, że pielęgniarki nic nie robią;], nie u nas takie numery;p

pozdrawiam,
Kinga.

środa, 3 sierpnia 2011

Niepewność:)

Cześć!,

siedzę w mieszkaniu cały dzień o pakuję się na Wooda! Z rana pojechałam rowerkiem do biblioteki, oddać książkę a że było blisko podjechałam na pkp po bilety. Oczywiście nie obyło się bez niejasności bo jak zwykle pani w okienku miała masę pytań, na które to właśnie ona powinna znać odpowiedź! o której pociąg wyrusza, gdzie przesiadka itp., itd. Ludzie za mną sapali;],aż do czasu gdy przed płaceniem wyciągnęłam kartę i pani oświadczyła, że tutaj to trzeba mówić przed, że się płaci kartą;D hahaha! w tym momencie ludzie za mną zmienili kolejkę;p

Potem pojechałam kupić pelerynę p.deszczową - ma padać;/ Kupiłam, czerwoną za 29zł. Później jeszcze jakieś puszki, słodycze i chyba już jestem gotowa. Okaże się w Kostrzynie gdy czegoś będziemy potrzebować;]

A w pracy poprzedniej nocy, hmm, lekko nie było. 3 przyjęcia, w tym 2 bez wcześniejszego nas powiadomienia co zdezorganizowało nam pracę.Cholecystitis, ileus i pana po pobiciu, któremu połamali chyba wszystkie kości twarzoczaszki + kość skroniową! Z nim to taka historia, że zanim trafił on, już policja była z 15 minut wcześniej.  Panowie dr. nawet się starali;] i wszystko wspólnie ogarnęliśmy. Najgorsza jest nasza Izba Przyjęć. Nie dość, że często wwożą nam pacjentów bez powiadomienia, to jeszcze robią takie gafy, ze aż strach się udać po pomoc do lekarza. Np. trafia na oddział pacjent ledwo żywy, z HETD, a na izbie nawet grupy i krzyżówki mu nie pobrali! Pan z niedrożnością, rzygający, brzuch jak balon a on bez sondy! Jak mu ją założyłyśmy od razy 1,7 litra spłynęło, przynosząc pany niewymowną ulgę. Pracują tam mało inteligentni/?/, głupi ludzie, co najgorsze decydenci. Szkoda gadać, pism poszło sporo, skarg, narzekań...odkąd tam pracuję ciągle to samo...

teraz URLOP! po 22 zaczynamy naszą podróż, ciekawe jak będzie:) wypiłam pyszną kawę, zjadłam jeszcze lepszą czekoladę i teraz siedzę jak na szpilkach, zastanawiając się co jeszcze zabrać;] tzw. gorączka przed podróżą.

Pozdrawiam,
K.

poniedziałek, 1 sierpnia 2011

Na szybko:)

Hej, hej, hej!,

dzisiaj na szczęście mam lepszy nastrój niż ostatnio, chociaż po dyżurze, który nie należał do "najlżejszych".
Do ok. 12 ogarniałam dzisiaj opatrunki, nawet lubię je zmieniać - jak mawiam, jest krew, jest impreza!;) U nas pacjenci z otwartymi, zropiałymi brzuchami, stopami cukrzycowymi, owrzodzeniami, po laparotomiach - a więc bywa krwiście. Co innego planowe zabiegi, kończące się ładnym, równym, szwem tam raczej krwi nie ma;] Imponujący opatrunek zmieniałam panu po wyc. mięsaka przestrzeni zaotrzewnowej, po rozejściu się rany i krwawieniu z tętnicy. Dziuuura na 3 pięści, i niestety rokowanie mało pomyślne...leczenie "domowe" pana czeka do tzw. końca. Poza tym, usuwałam parę Redonów, drenaż opłucnej z dr. K. Wszystko się kręciło jakoś w miarę po kolei. Aż do 17, 3 przyjęcia praktycznie na raz;/ w tym HETD, i 2 brzuchy do obserwacji. Dokumenty, a raczej cała ich sterta, wyk. zleceń dot. farmakoterapii, założenie zgłębnika do żołądka - wierzcie mi, dla 3 osób pracy z górą.

Ale to jest to!, tak, tak - dzisiaj w pełni świadomie stwierdzam - kocham, to co robię!

Sytuacja 1.

Przyjmujemy jednego z panów, i jakaś kobieta się zjawia przy ladzie, zwracając się do koleżanki:

- pani wypisała w czwartek mojego męża,a  on przecież jest chory!
-dzień dobry pani, nie ja wypisuję pacjentów, tylko lekarze, proszę do nich podejść i porozmawiać z nimi - odp. A.
- a gdzie oni są? - zapytała pani, myśląc, że lekarz chirurg stoi przy łóżku chorego/!?/
- w dyżurkach lekarskich - odpowiedziała  A., a ja czułam, że jej cierpliwość się kończy,
- a gdzie są dyżurki? - pani nie dawała za wygraną,
A. wyjaśniła pani, że tam i tam, pani jakaś zdezorientowana, bo A. już zdenerwowana zawracaniem głowy przez kobietę w czasie gdy była zajęta czym innym, ważniejszym.
W końcu nie wytrzymała i wykrzyczała:
- co ja dr. pod spódnicą trzymam? Niech się pani przejdzie i poszuka lekarza jak jest pani potrzebny bo ja mam co innego do roboty!
- jak się pani do mnie odzywa? to się nadaje do telewizji! - wykrzyczała pani, odwróciła się i poszła...

Ciekawa wymiana zdań, hehe, A. należy do osób, które nie dadzą sobie wejść na głowę i bardzo dobrze bo często chętnie by weszli, i pacjenci i ich rodziny...

Zaczęłam pisać tego posta wczoraj, ale nie skończyłam bo spieszyłam się na spotkanie z przyjaciółkami na Starówce. Miło było, zaliczyłyśmy 3 puby = 3 piwka:), tak więc wesoło było. Może A. pojedzie z nami na Woodstock. Dobrze by było bo ona już była kiedyś i wie co i jak. Zakończyłyśmy spotkanie koło 2, nocnym autobusem linii pasującej nam wszystkim podróżowałyśmy po dzielnicach i zakątkach miasta, o których żadna z nas nie miała wcześniej pojęcia;]

Wszystko byłoby super...beztroska, śmiech i gadanie o niczym ale przed wszystkim rozmawiałam z siostrą i dowiedziałam się o prawdziwej przyczynie rozstania brata z dziewczyną. Cała historia brzmi jak z taniego serialu, jest tak cholernie trudna, ciężka i bolesna, że aż abstrakcyjna. Gdybym wiedziała to co teraz wiem wcześniej, inaczej postrzegałabym brata, rozumiem teraz jego zachowanie i niektóre decyzje.
Kur...!  Najgorsze jest to, że wszyscy pokochaliśmy już jego byłą obecnie dziewczynę i teraz myślę o tym jak można jej pomóc. Nie mam jednak prawa się wtrącać i nawiązywać z nią kontaktu skoro brat zakończył swój z nią związek. Bez sensu byłoby utrzymywanie jakiegoś tam kontaktu, wiedząc i znając sytuację. Życie jest tak meega skomplikowane i złożone, tyle czynników ma wpływ na nas, na nasze postawy, decyzje, zachowania.  Nie pozostaje chyba nic poza modlitwą...Tylko tyle albo aż tyle mogę dla niej zrobić. I dla brata też. Wiem, że mimo całej jego chłodnej, mroźnej wręcz postawy, w środku bardzo cierpi. Obecnie bilans jego życia uczuciowego nie jest optymistyczny. 2 poważne związki za nim...beznadzieja. Nie rozmawiamy, nie dzwonimy do siebie żeby pogadać i to jeszcze bardziej wszystko komplikuje. Nie wiem na ile ma przyjaciół, znajomych, którzy mogą go wesprzeć, wysłuchać...szkoda, że już za późno na naprawę/zbudowanie wspólnej bratersko-siostrzanej relacji.



Dooobra, już nie smęcę. Musiałam to z siebie wyrzucić. Nie mogę tego nikomu powiedzieć więc pozostała mi tylko taka forma oczyszczenia, wyżalenia się... /?!/
Dzisiaj idę na noc do pracy. dyżuruję z A. i 2 najbardziej leniwymi lekarzami w oddziale;] zapowiada się ciekawie.

Pozdrawiam więc, wyspać się jeszcze muszę.
K.